Weekend Queenstown

Afgelopen maandag was dag van de arbeid in Nieuw Zeeland waardoor we een lang weekend hadden, gelukkig mochten we vrijdag ook vrij nemen van stage. We konden dus lekker een lang weekend weg gaan.

Vrijdag rond 11 uur vertrokken wij samen met Ruth (dat andere Nederlandse meisje), met Lewis (van werk) en Mena (Lewis’ vriend) naar Queenstown. Hier waren Maaike en ik ook geweest tijdens onze roadtrip, waar we toen de rafting gedaan hebben. Dit keer stond er wel iets extremers op de planning: namenlijk de skydive (parachutespringen). Maaike en ik wouden dit graag een keer doen en tijdens het uitgaan hebben we meer mensen kunnen overtuigen. Het was wel een dikke 5/6 uur rijden naar Queenstown, maar het uitzicht was gelukkig weer erg mooi want we reden richting de bergen. We kwamen rond etenstijd aan in het hostel en hebben onze spullen uitgepakt. We hadden een 6 persoons kamer met luxe stapelbedden, het zag er dus prima uit. Aangezien we te moe waren om te koken hebben we maar wat thais eten gekocht. Na het eten zijn we met z’n allen naar de kroeg gegaan voor een paar drankjes.

We hadden de skydive geboekt voor zaterdag ochtend, maar doordat het regende was dit afgelast. Helaas waren de meeste andere activiteiten ook afgelast dus we wisten niet zo goed wat we konden gaan doen. De man van de skydive raadde ons aan om een ford te bouwen in onze hostel kamer. Aangezien we echt hopeloos waren hebben we zijn raad maar opgevolgd en een ford gemaakt van de lakens in het hostel. We leken wel 6, maar het was wel grappig. Later op de dag zijn we naar de ‘Fear Factory’ geweest, dit is een beetje te vergelijken met een spookhuis maar dan veel enger. We moesten allemaal achter elkaar, net als in een polonaise, door het huis heen lopen. Het was alleen pikkedonker dus je kon niets zien, er waren alleen een paar hele kleine rode lichtjes die we moesten volgen. Ondertussen werden we dus elke keer bang gemaakt. Er liepen verklede mensen rond die ineens aan je arm of been ging trekken of wat in je gezicht smeerde. Gelukkig liep ik niet voorop dus hoefde ik niet te voelen aan de muren. Het was echt eng, vooral omdat je helemaal niks kon zien maar wel wat kon horen. Toch was het wel heel leuk en grappig, omdat iedereen telkens moest schrikken. De foto’s waren dan ook super grappig aan het eind. Savonds hebben we de beroemde Ferg burger gegeten, deze smaakte weer fantastisch. Om 9 uur begon onze Kroegentocht door Queenstown, dit was ook erg gezellig en we hebben de hele avond gedanst.

Zondag ging de skydive helaas weer niet door omdat het de hele dag regende. Nadat we uitgeslapen hadden en lekkere kiwi pannenkoeken voor ontbijt hadden gehad zijn we met de gondola de berg op gegaan. Het had voor het eerst weer gesneeuwd snachts dus er lag sneeuw op de berg. Hier hadden de jongens natuurlijk een sneeuwballen gevecht. Het was wel echt apart dat het ineens sneeuwde want dat had niemand verwacht en ik had er ook geen geschikte kleding voor mee genomen. Smiddags hebben we meat pie gegeten: dit is een soort warme taart met gehakt en kaas erin. Het is echt typisch kiwi’s en super lekker. Savonds natuurlijk weer een Ferg burger, deze zijn namenlijk de lekkerste hamburgers van de hele wereld. Na het eten was ik helemaal uitgeteld en ben ik naar bed gegaan. De rest was iets minder moe en is nog even de kroeg in geweest.

Maandag ochtend ging om 6 uur de wekker. We belden naar het skydive centrum op en we hadden eindelijk goed nieuws: de skydive ging door! Nadat we snel onze spullen hadden ingepakt en uitgecheckt zijn we naar het skydive centrum gelopen. Hier kregen we eerst een korte uitleg en moesten we wat formulieren invulen, hier stond ook op dat skydiven niet zonder risico is en je ook kan sterven. Lewis die al erg bang was, werd hierdoor natuurlijk nog meer bang. We reden met het busje naar het vliegveld. Hier moesten we alle spullen aantrekken en ontmoette ik mijn instructor Will. Het was wel grappig want hij was maar iets groter dan ik was. Ik was eigenlijk nog steeds niet zenuwachtig toen we het vliegtuig in stapte. In het vliegtuig zaten we allemaal achter elkaar. Ik vond het wel gaaf om als eerste te springen dus Will had ervoor gezorgd dat we achterin het vliegtuig zaten. Tijdens de vlucht gaf Will me nog de laatste instructies en klikte hij ons aan elkaar vast. Toen we op 12.000 ft hoogte waren deden ze de deur lost. Toen kwamen de kriebels wel een beetje en het was best eng toen ik al uit het vliegtuig hing met mijn benen onder de railing en Will nog in het vliegtuig stond. Het ging wel allemaal heel snel want na 3 seconden sprongen we uit het vliegtuig en vlogen we door de lucht. Wat een geweldig gevoel was dit zeg, mijn hele lichaam zat onder de adrenaline. Het was -10 graden in de lucht maar ik had het niet eens koud. Will adviseerde mij om te schreeuwen wanneer ik moeite had met ademen dus dit heb ik natuurlijk gedaan. Ik kan niet omschrijven wat voor gevoel het is om met 200 km/h naar beneden te vallen,dat moet je echt eens gedaan hebben. Ik vond het echt super. Onze vrije val was 45 seconden, maar het leek niet zo lang. Toch had ik tijd genoeg om, om me heen te kijken en heb ik van het uitzicht genoten. Na 45 seconden ging de parachute dus open en kon ik nog meer van het uitzicht genieten. We zaten nog een stuk boven de bergen en het meer. Ik weet niet precies hoelang we in de lucht hebben gevlogen voordat we gingen landen. Ik vond de landing eigenlijk nog het engst van allemaal omdat ik een beetje bang was om mijn benen te breken haha. Gelukkig ging dit goed en was ik weer veilig op de grond met een ervaring rijker. Ik vond het echt top en zou het zo weer willen doen, een echte aanrader dus. Het is ook helemaal niet zo eng als ik verwacht had. De rest vond het ook helemaal geweldig, zelfs Lewis die zo bang was in het begin. Er sprong ook een fotograaf tegelijkertijd met ons uit het vliegtuig. Hij heeft een paar gafe foto’s gemaakt, alleen kijk ik op elke foto natuurlijk wel heel raar. Ruth was alleen de enige die de skydive niet gedaan heeft, dus heeft vanaf de grond nog een paar foto’s kunnen maken. Eenmaal weer terug bij het skydive centrum was het nog maar 11 uur. We moesten nog 2 uur wachten totdat we onze foto’s op konden halen. We hebben dus maar lekker gelunched en gechilled in de zon. Aangezien het een paar uur rijden is naar Queenstown zijn we daarna maar gelijk vertrokken. Ik was helaas vergeten om zonnebrand op te doen na het skydiven dus mijn gezicht begon redelijk pijn te doen en werd onderweg steeds roder. De terugweg duurde daardoor erg lang en we waren ook pas om half 10 thuis. Hier hebben we nog even gezellig piza’s gegeten met z’n allen en ben ik daarna gelijk in bed gesprongen. Ondanks 2 dagen regen hebben we toch een geweldig weekend gehad.

Mijn gezicht is helemaal verbrand en ik ben nu erg moe. Er staan dus waarschijnlijk veel typfouten in dit verhaal, maar daar moeten jullie maar even overheen lezen haha. Ik heb nog niet alle foto’s op mijn computer staan dus er kunnen nog meer komen.

Liefs Kim.